Liefde voor zwart-wit fotografie
Toen ik nog op de opleiding zat, zei een docent eens tegen mij “ik denk dat jij in zwart-wit droomt”
Mijn liefde voor het mooie contrast in zwart-wit fotografie was er toen al.
Zodra je de kleuren weghaalt blijven de vormen over.
Er is rust in het beeld en je wordt niet afgeleid door kleuren.
Zwart-wit fotografie is de kunst van heel veel verschillenden tinten grijs, van wit tot heel donkergrijs, om te zetten in een pakkend beeld.
Het is de vorm van fotografie die al zo oud is als fotografie zelf.
Een van de grootste zwart-wit fotografen der aarde is natuurlijk Ansel Adams, zijn indrukwekkende landschappen in zwart-wit spreken ook na zijn dood nog wereldberoemd.
Of kijk eens naar het werk van Henri Cartier-Bresson, een meester in straatfotografie en altijd in zwart-wit.
Het liefste zou ik alleen nog maar in zwart wit fotograferen, mijn hele website en social media vullen met alleen maar zwart-wit.
Wie weet ga ik dat nog wel eens doen.
Zwart-wit past bij wildlife, bij portretten, bij landschappen en met name ook bij straatfotografie. Vaak zet ik het ook in bij zakelijke fotografie om de kracht van de eenvoud te benadrukken.
Als je je door mij laat portretteren dan ontvang je naast de kleurenfoto’s ook vaak de zwart-wit versie.
En als je dan om advies vraagt welke te gebruiken dan krijg je meestal ook als antwoord, zwart-wit.
Mijn oog trekt naar vormen en rust in een beeld. Kleuren kunnen vaak in een portret erg overheersen en dat is zonde.
“When you photograph people in color, you photograph their clothes
But when you photograph people in black and white
you photography their souls”
Bijna altijd zet ik een beeld eerst om in zwart-wit voor ik aan de kleurbewerking ga beginnen
Ook zwart-wit fotografie komt in vele vormen. Hoog contrast (mijn favoriet), laag contrast, veel schaduw, weinig schaduw, een drukke foto
of juist minimalisme.
In alle gevallen is het lijnenspel in zo’n beeld erg belangrijk, over dat lijnenspel in een foto gaan we ook nog over schrijven.
Petra, Jordanië, een heel herkenbaar beeld dat mooi blijft. Mijn dochter Amy van de Weem maakte een rondreis door dat land en heeft deze foto aan ons uitgeleend. Prachtige foto toch?
Eerlijkheidshalve moet ik nu natuurlijk ook meteen bekennen dat niet alle foto’s om te zetten zijn in zwart-wit.
Een seascape gefotografeerd in Griekenland of Portugal hoort in kleur te zijn, dan gaat het natuurlijk om de kracht van het prachtige blauw van de zee.
New York city, the city that never sleeps.
Ik heb het geluk gehad de stad al 2x te mogen bezoeken en ga graag nog eens terug.
The Manhattan Bridge is dan een dankbaar onderwerp om te fotograferen, zeker in de vroege ochtend als het er nog niet al te druk is.
Het stoere staal van deze prachtige constructie komt in zwart-wit nog krachtiger over. Mijn favoriet!
Nu kan ik wel zwart-wit als voorkeur hebben, maar het grappige is dat als ik op social media vraag waar de voorkeur naar uit gaat dat de meerderheid dan toch voor kleur kiest!
In mijn huis hangt een collage van zwart-wit, waar gaat jouw voorkeur naar uit?
Alle foto’s uit deze blog zijn ook te verkrijgen als print of als digitaal bestand, sommige vind je terug in de Fine Art shop.
Staan ze niet in de shop? Je kan ze altijd aanvragen.
Aangenaam,
Ik ben Imca van de Weem en vind je het leuk om mijn verhalen als eerste te lezen, schrijf je dan nu in en ik stuur je regelmatig nieuwe verhalen.
